Net als volwassenen kunnen baby’s en kinderen last hebben van lichaamsstress. Alleen kunnen zij niet altijd aangeven wat er aan de hand is. In plaats daarvan uit het zich in gedrag of lichamelijke klachten die niet altijd direct te verklaren zijn.

Soms lijkt een baby zonder duidelijke reden ontroostbaar. Als er spanning in de nek zit, kan een baby veel huilen, zelfs als aan alle basisbehoeften is voldaan. Zit de spanning lager in de rug, dan kan huilen vooral optreden bij het verschonen, wanneer de heupen worden opgetild.

Lichaamsstress kan ook invloed hebben op het zenuwstelsel. Dit kan zich uiten in spijsverteringsproblemen, zoals constipatie of koliek. Spanning rond het middenrif kan ervoor zorgen dat voeding niet goed wordt verwerkt, waardoor ongemak en huilbuien ontstaan.

Peuters en jonge kinderen kunnen lichaamsstress laten zien in hun houding en beweging. Een kind dat niet wil lopen en liever gedragen wordt, kan spanning in de onderrug hebben. ‘Groeipijn’ in de benen komt vaak voor, maar kan ook een teken zijn van stress in de lage rug en beenspieren. Hierdoor kunnen de voeten de neiging hebben om naar binnen te draaien.

Bedplassen kan ook een uiting zijn van spanning. Als de zenuwvoorziening naar de blaas onder druk staat, kan dit de controle beïnvloeden, zelfs bij kinderen die overdag zindelijk zijn.

Bij oudere kinderen kan lichaamsstress invloed hebben op hun concentratie en gedrag. Spanning in de nek kan het moeilijk maken om zich op school te focussen, wat zich soms uit in druk of storend gedrag. Zit de spanning in de onderrug, dan kan een kind onrustig zijn en moeite hebben om stil te zitten.

Kinderen geven op hun eigen manier aan dat er iets speelt in hun lichaam. Lichaamsstress kan zich uiten in verschillende signalen, zonder dat er direct een duidelijke oorzaak is.

Vergelijkbare berichten